Participatie van Burgers in Ziekenhuis Bernhoven
Burgers die verantwoordelijkheid nemen voor hun ziekenhuis, in dit geval via financiële participatie. Daarover gaat het artikel dat ik samen met Lilliane Bovendeert schreef. In het voorjaar 2020 gepubliceerd in Tijdschrift voor Goed Bestuur en Toezicht. Een mooi voorbeeld uit de praktijk naar een ‘civil society’.
Het artikel is via de uitgever te downloaden:
https://www.goedbestuurentoezicht.nl/kennisbank/participatie-van-burgers-bij-bernhoven
Over waardigheid in de zorg en waardig toezicht
In dit artikel geschreven samen met prof. Olaf Timmermans Over waardigheid in de zorg en waardig toezicht verkennen we verschillende perspectieven op de betekenis van waardigheid in de zorg in de relatie tussen zorgvrager en zorgverlener. Daarna trekken we dat door naar de betekenis voor toezicht op de zorg. Vervolgens sluiten we af met een reflectie op ‘waardig toezicht’ in de relatie toezicht – bestuur. Het artikel is inmiddels onder de titel ‘waardige zorg, waardig toezicht’ geplaatst in Tijdschrift Goed Bestuur & Toezicht nr. 3 2018, alwaar het nummer besteld kan worden.
Over waardengericht toezicht en zelforganisatie
In september 2018 verscheen het boek Goede Raad voor Commissarissen, 21 inzichten voor toezichthouders en bestuurders, onder redactie van Puck Dinjens uitgegeven door Mediawerf Uitgevers.
Daarin is opgenomen een hoofdstuk van mij over waardengericht toezicht en zelforganisatie. Het schetst dilemma’s en handreikingen over het leggen van verantwoordelijkheden en bevoegdheden laag in de organisatie en toezicht centraal. Het hoofdstuk is een bewerking van mijn lezing op het jaarcongres NVTZ in november 2017.
Het boek is te bestellen op boekensites en bij de boekhandel.
zie ook boekrecensie in het blad Zorgvisie, waarin mijn bijdrage wordt genoemd. Klik op link Zorgvisie hieronder.
Zorgvisie
Van Informeel naar Waardengericht Toezicht
In 2012 publiceerde ik als eerst het reflectie- en analysemodel over de ontwikkeling van toezicht: van informeel, via geformaliseerd, naar resultaatgericht en vervolgens waardengericht toezicht.
Dit model wordt in de zorg, het onderwijs en sociale woningbouw zeer veel gebruikt en geciteerd als evaluatie-tool voor raden van toezicht c.q. raden van commissarissen.
Het schema in de publicatie is daarvoor zeer bruikbaar.
Het misverstand is wel eens dat het waardengericht toezicht het enige ultieme stadium is. Het gaat er om om vanuit een waardengerichte toezicht-orientatie ook gericht te zijn op de resultaten met naleving van de formele governance-eisen. De kunst is om op die resultaten en die formalisering niet door te schieten. zie link hieronder
Waardengericht toezicht GB Theo S
Governance in de Zorg: van wetten naar waarden
In december 2014 verscheen mijn boek ‘Governance in de Zorg, van wetten naar waarden’, een bundeling van artikelen, essays en columns waarvan onderdelen hier op de site.
Dit boek is te bestellen via alle boekensites (zoals bol.com of boekenbestellen.nl) en uw boekhandel
Governance in de zorg treedt in een nieuwe fase en dat stelt andere eisen aan de goverorde komen zijn: evaluatie van toezicht, groepsdynamische processen, beoordeling van raad van bestuur, one-tier en two-tier-board in de zorg en governance van het medischspecialistische bedrijf. Het is nuttig voor raad van bestuur en raad van toezicht van zorgorganisaties om te reflecteren over hun governance. Het begint immers met verbetering in de eigen boardroom. Ook worden praktische handvatten gegeven.
Muli-level governance
Hoe kunnen bestuur en toezicht publieke en maatschappelijke belangen afwegen?
Lees daarover mijn hoofdstuk in het boek Zorg voor Toezicht (dec 2015) uitgegeven door Mediawerf op initiatief van NVTZ.
Weging van publieke en maatschappelijke belangen is geen eendimensionaal proces. Het is in deze tijd een interactief en co-creërend proces met verschuivende verantwoordelijkheden van cliënten en andere stakeholders. Ondanks de complexiteit van het vraagstuk: mijn bijdrage geeft ook een praktische denkrichting voor bestuurder en toezichthouder.
zie https://www.mediawerf.nl/boeken/zorg-voor-toezicht
Het nieuwe toezicht is ook durven loslaten
Door schandalen in bestuur en toezicht van een aantal (doorgaans grote) maatschappelijke organisaties, blijven we gevangen in het control-paradigma. De politieke en maatschappelijke druk op toezichthouders neemt toe en daarmee ook het ongemak bij deze toezichthouders. Niemand zegt te wachten op meer externe regels, maar de interne toezichtdruk lijkt autonoom toe te nemen. Teksten aan de toezichttafel als ‘wij worden er ook op aangesproken’, ‘aansprakelijkheid’ of ‘wij zijn ook verantwoordelijk’, worden vaker gebezigd. Er dreigt een nieuwe vorm van bestuurlijke drukte te ontstaan: een uitdijend rapportagecircus richting raad van toezicht, met meer werk van onder naar boven. En dus meer hiërarchisering en verticalisering?
Maar wat is er maatschappelijk aan de hand? Een beweging die de andere kant op gaat. Er zijn drie bewegingen die uiteraard samenhangen:
Ten eerste de ontwikkeling van verzorgingsstaat (zorg als recht), via marktwerking (zorg als dienst) naar een civil society (zorg als ondersteuning). We staan nog maar aan het begin van de beweging om onze cliënten en patiënten als (bijzondere) burgers te zien. Zij hebben veel meer mogelijkheden hebben dan we denken. De muren van de monomane zorginstelling brokkelen af. De zorginstelling verdwijnt en wordt een ondersteuningsnetwerk voor gewoon (of bijzonder) leven. De toekomstige zorgorganisatie is verweven in een web van samenwerkingsrelaties op het gebied van wonen, zorg en welzijn of op cure, care en comfort. Verantwoordelijkheden zijn horizontaal gespreid. Eenieder is een onlosmakelijk deeltje in een groter netwerkgeheel. Dat leidt tot nieuwe vormen van (netwerk)governance die op gespannen voet staat met het huidige systeem van enige verantwoordelijke opper-bestuurder of opper-toezichthouder.
Ten tweede maken organisaties een ontwikkeling door waarbij verantwoordelijkheden zo laag mogelijk in de organisatie, in zelfsturende units worden gelegd (decentralisatie, dé-hiërarchisering). Leidt snoeien (bezuinigen) dan toch tot bloeien (ruimte geven)?
Buiten deze zorgorganisaties ontstaan, ten derde, vele vormen van zorgondernemerschap van onderop: zorgcoöperaties van burgers, zorgondernemers met eigen kleinschalige initiatieven, buurtnetwerken, franchiseformules, etc.
Wat betekent dit voor de toezichthouder van de zorgorganisatie?
In de governance moeten we van een paradigma van command and control naar het paradigma van bezieling en bewaking. Bij bewaking gaat het dan (voor de raad van toezicht) om het behoeden en beschermen (‘waken’) van verschuivende kernwaarden in de zorg. De kunst is om in het toezicht houden ruimte te geven aan de geschetste ontwikkelingen. Misschien verschuift de rol wel meer naar meta-toezicht. Dat betekent dat de toezichthouder niet steeds meer en meer over van alles en nog wat geïnformeerd wordt (van beneden naar boven), maar dat die in de organisatie en in het maatschappelijk netwerk bevordert dat er een gezond ‘systeem’ van checks and balances wordt geïncorporeerd. Een soort geïnternaliseerde of gehorizontaliseerde werking van governance.
"Een sterke raad van toezicht zal bijtijds ingrijpen"
Interview in tijdschrift Zorgvisie december 2015 over governance en crisis. interview Zorgvisie
Over zorgbestuurders die niet graaien maar groeien
Bestuurders in de zorg staan de laatste jaren publiekelijk regelmatig in de wind als gevolg van enkele debacles, hun salarissen en afkoopsommen. De publieke druk op bestuurders is daarbij eerder toegenomen dan afgenomen door de transitie in de zorg en daarmee gepaard gaande reorganisaties en collectieve ontslagen.
De maatschappelijke legitimiteit van bestuurders staat nog al eens ter discussie.
Met een niet bepaald positief beeld in de buitenwereld, vroeg ik me af hoe bestuurders in hun binnenwereld van overvolle agenda’s, lange werkdagen en talloze aanbestedingstrajecten in vele gemeenten ‘het hoofd boven water’ houden. Hoe houden zij dat vol? Ik was daarom nieuwsgierig naar het antwoord op de vraag waar bestuurders in de zorg nog hun motivatie en inspiratie vandaan halen, wat hun drive is dit vol te houden en wat hen naar hun eigen beleving effectief maakt.
Over dit thema heb ik onafhankelijk van elkaar en ‘at random’ twaalf individuele gesprekken gevoerd met bestuurders in de zorg (ziekenhuis, gehandicaptenzorg, psychiatrie, ouderenzorg) .
Kortom op zoek naar de binnenwereld van de bestuurder.
De gesprekken gingen over hun persoonlijke ervaringen als hulpverlener, patiënt of mantelzorger, over hun effectiviteit en welk leerproces ze doormaken en over hun persoonlijke ontwikkeling en geloofwaardigheid. Het gaat er niet alleen om of medewerkers jouw verhaal geloven, het gaat er om of ze jou geloven.
De bevindingen over hun groeiproces als bestuurder is beschreven in mijn boek maar ook in twee columns op zoals https://www.zorgvisie.nl/Personeel/Verdieping/2014/11/Zorgbestuurders-graaien-niet-deel-1-1633525W/
Over Agapè gesproken
In januari 2016 heeft Frits Goldschmeding, als oprichter van Randstad de meest succesvolle ondernemer in Nederland, de stichting voor ‘liefde en medemenselijkheid’ in het economisch leven opgericht. Het concept van Agapè staat daarbij als waarde centraal en prof Buijs, die de leerstoel van Goldschmeding Foundation bekleedt, sprak in voorjaar 2016 over de ontwikkeling van het concept Agapè.
Hierover sprak ik reeds in 2008 op een Zorgvisie-congres voor toezichthouders en bestuurders. Meer dan ooit actueel! Zie samenvatting van mijn lezing destijds. Wie dicht het toezichtgat PDF
Ook nog terug te vinden op Zorgvisie-site:
https://www.zorgvisie.nl/Home/Verdieping/2008/9/Het-dichten-van-de-kloof-tussen-bestuur-en-professionals-ZVS004362W/